Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Οι τέσσερις εποχές-Φθινόπωρο- επαναχρησιμοποίηση!


Από την αρχή της σχολικής χρονιάς, στο πνεύμα της επαναχρησιμοποίησης ζητάμε από τους γονείς υλικά που δεν χρειάζονται και πρόκειται να πετάξουν.Υλικά που για μας είναι πολύτιμα. Η μαμά της Δήμητρας μας προμήθευσε σεντόνια, σε ένα από αυτά αποφασίσαμε να ζωγραφίσουμε ένα πίνακα με θέμα "Η μηλιά και οι τέσσερις εποχές". Η όλη διαδικασία έγινε από τα παιδιά, ασχοληθήκαμε ειδικά με το Φθινόπωρο.Αποφασίσαμε κάθε εποχή να συμπληρώνουμε τον πίνακα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.Έτσι στο τέλος του χρόνου με τον ερχομό του Καλοκαιριού θα ολοκληρωθεί ο πίνακας μας και θα έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα των εποχών.






















Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Ο Υπολογιστής των Ονείρων μου!


  Ο Υπολογιστής των Ονείρων μου! Ένα διαφορετικό Διαγωνισμό  Ζωγραφικής για μαθητές Δημοτικού και Γυμνασίου διοργάνωσε το  Ερευνητικό κέντρο Αθηνά    http://www.renathens.gr/athens/    Προσκάλεσε τους μικρούς του  φίλους να ζωγραφίσουν τον υπολογιστή των Ονείρων τους κάπου εδώ τρυπώσαμε κι εμείς.............            Η πρώτη επαφή με τον υπολογιστή, μας ξετρέλανε όλα γίνονται  πιο ενδιαφέροντα  γνωστικά αντικείμενα που διδάσκονται,  πληροφορίες που παίρνουμε,ένας χώρος που τοποθετούμε τις εργασίες μας, ένα μέσο που μπορούμε να επικοινωνήσουμε...... Ό λ α   γίνονται τόσα υπέροχα σ α ν   π α ι χ ν ί δ ι ,     σ α ν   ό ν ε ι ρ ο ........Δεν μπορούσαμε παρά να συμμετέχουμε.  Πως τον φανταζόμαστε;   "νά έχει  χρώματα", "κυρία να βάζουμε τις ζωγραφιές μας  να τις δει και η μαμά"," να μιλάμε με άλλα παιδιά",        "να κάνουμε μάθημα κυρία "   και να οι ζωγραφιές που επέλεξαν τα παιδιά να στείλουμε στο διαγωνισμό.  






Τα έργα  προβλήθηκαν στο πλαίσιο της  Βραδιάς του Ερευνητή 2015.

https://www.facebook.com/athenaRIC?fref=ts 






   









Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

Πόλεμος και Ειρήνη...Τέχνη και συναισθήματα

Πολλές συζητήσεις και αναφορές έγιναν αυτές τις ημέρες στο σχολείο μας, για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940, για το ΟΧΙ των Ελλήνων στο Μουσολίνι,  τη σθεναρή αντίσταση των στρατιωτών μας στην Πίνδο. Αλλά και την κατοχή που ακολούθησε μετά, από τους Γερμανούς κατακτητές και τα δεινά που υπέστη ο λαός μας, κατά τη διάρκειά της....Και βέβαια τη διαρκή και συνεχιζόμενη αντίστασή του παρά τη σκληρότητα και τις τρομερές δυσκολίες που αντιμετώπισε! . Ευτυχώς, όμως όλα αυτά ανήκουν πια στο παρελθόν. Τώρα έχουμε Ειρήνη!! Μα όλα αυτά γεννούν απορίες, αντιφάσεις, ερωτηματικά στα παιδιά.
Πόλεμος ή  Ειρήνη;
Αφού είναι κακός ο πόλεμος, γιατί γιορτάζουμε; Δίκαιη η απορία! Κι εκεί αρχίζουν οι εξηγήσεις.
 ΔΕΝ  επιδιώξαμε εμείς αυτό τον πόλεμο! Εμείς προασπίσαμε την ελευθερία μας!! 
Γιατί η ελευθερία, είναι υπέρτατο αγαθό, που πρέπει με κάθε θυσία να το υπερασπιζόμαστε! 
Και συναισθήματα,που πρέπει να αναγνωριστούν, να ονομαστούν,να εκφραστούν,να ελευθερωθούν.
 Αλλά... και προβληματισμοί, ανάλογοι πάντα με το μικρό της ηλικίας τους, που όταν απαντηθούν,  θα τα οδηγήσουν στο να κάνουν  τις  δικές επιλογές τους. Κι εδώ, μπαίνει η τέχνη στις διάφορες μορφές της, να τα  "προσωποποιήσει" όλα αυτά, και να τα βοηθήσει να βγουν στην επιφάνεια...
Οι μεγάλοι ζωγράφοι

"Η κραυγή"
 του Έντβαρντ Μουνκ
Μας κάνει να νιώθουμε φόβο, 
απελπισία...μας τρομάζει!
"Το παιδί με το περιστέρι"
του Πάμπλο Πικάσο
νιώθουμε αγάπη...
ηρεμία

ελπίδα!

Η παιδική λογοτεχνία
"Ειρήνη"του Αριστοφάνη


Απόλαυσαν την ακρόαση, χάρηκαν και ταυτίστηκαν με τον Τρυγαίο, που παρά τις τεράστιες δυσκολίες,δεν τα παράτησε, και κατάφερε να φέρει πίσω στους ανθρώπους την Ειρήνη

Η μουσική
Ακούσαμε αλλά και μάθαμε τραγούδια







Το θέατρο
από τον κουκλοθίασο "Κου-κλο"
"Ειρήνη",μια υπέροχη θεατρική διασκευή του Αριστοφάνη



Διασκέδασαν και έζησαν κυριολεκτικά την παράσταση, συμμετέχοντας με παροτρύνσεις και ενθουσιασμό 

Γιατί η τέχνη, απελευθερώνει,  οδηγεί στην αυτογνωσία, δημιουργεί ηθική, ιδέες, αισθητική και πνευματική καλλιέργεια, διευρύνει τους ορίζοντες, διαμορφώνει στάσεις ζωής...

Ας δούμε όμως πως εκφράστηκαν τα ίδια για τον πόλεμο...
...και πως για την Ειρήνη
Και τι μήνυμα  μας στέλνουν;
Ας το λάβουμε λοιπόν όλοι, μια και το μέλλον 
τους ανήκει!
Γιατί όπως έλεγε  ο Σωκράτης, σκοπό δεν έχω να σε διδάξω, αλλά να σε μάθω να σκέπτεσαι...